Kształcenie na kierunku Zdrowie Publiczne odbywa się na dwóch poziomach:

• studia I stopnia (trzyletnie studia zawodowe) pozwalające na uzyskanie tytułu licencjata
• studia II stopnia (dwuletnie studia uzupełniające) pozwalające na uzyskanie tytułu magistra

Kształcenie na studiach I stopnia prowadzone jest w systemie stacjonarnym, a na studiach II stopnia w systemie stacjonarnym i niestacjonarnym.

Program studiów I stopnia.

Przedmioty realizowane na kierunku Zdrowie Publiczne I stopnia można podzielić na dwie grupy:

• I grupa – przedmioty teoretyczne z zakresu: podstaw prawa, podstaw ekonomii, podstaw socjologii, podstaw psychologii, podstaw ochrony środowiska, podstaw biostatyki, podstaw demografii, nauki o człowieku, propedeutyki medycyny.
• II grupa – przedmioty treści kierunkowych z zakresu (przykładowo): propedeutyki zdrowia publicznego, podstaw promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej, podstaw epidemiologii, ekonomii i finansów, organizacji i zarządzania, podstaw nadzoru sanitarno-epidemiologicznego, podstaw ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych, podstaw polityki społecznej i zdrowotnej, problemów zdrowia w skali międzynarodowej, ratownictwa medycznego.

Absolwent studiów zawodowych (I stopnia) na kierunku Zdrowie Publiczne posiada wiedzę interdyscyplinarną z zakresu nauk społecznych oraz nauk medycznych. Rozumie podstawowe problemy zdrowia publicznego, systemy opieki zdrowotnej oraz polityki zdrowotnej Polski i krajów Unii Europejskiej. Posiada umiejętności w zakresie: rozpoznawania biologicznych i środowiskowych uwarunkowań zdrowia człowieka, zbiorowości ludzi oraz wzajemnych między nimi relacji; rozpoznawania biologicznych, środowiskowych, demograficznych, społecznych i psychologicznych zagrożeń zdrowia zbiorowości ludzi; realizowania ustawowych kontroli i ocen stanu sanitarno-epidemiologicznego społeczeństwa i środowiska na szczeblu regionalnym; komunikowania wyników ocen stanu sanitarno-epidemiologicznego jednostkom nadrzędnym; gromadzenia danych o sytuacji zdrowotnej zbiorowości; realizowania programów dotyczących profilaktyki oraz opieki i rehabilitacji psychospołecznej; wdrażania i koordynowania programów oświaty zdrowotnej i promocji zdrowia; gromadzenia danych dotyczących ekonomiki i zarządzania ochroną zdrowia w środowisku lokalnym oraz korzystania z fachowego piśmiennictwa obcojęzycznego. Posiada kompetencje do zajmowania wykonawczych stanowisk w zakładach opieki zdrowotnej oraz do realizowania świadczeń zdrowotnych i pełnienia różnorodnych funkcji związanych z promocją i ochron_ zdrowia w instytucjach państwowych, samorządowych, społecznych i prywatnych. Zdobyte kwalifikacje umożliwiają zatrudnienie absolwenta w zakładach opieki zdrowotnej, oraz instytucjach zajmujących się ochroną i promocją zdrowia. Absolwent jest przygotowany do podjęcia studiów II stopnia.

Program studiów II stopnia.

Przedmioty realizowane na kierunku Zdrowie Publiczne II stopnia można podzielić na dwie grupy:

• I grupa – przedmioty teoretyczne z zakresu: prawa, ekonomii, socjologii, psychologii, metodologii badań, ochrony środowiska, biostatyki, pedagogiki.
• II grupa – przedmioty treści kierunkowych z zakresu (przykładowo): elementów zdrowia publicznego, promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej, ekonomiki i finansowania w ochronie zdrowia, organizacji i zarządzania w ochronie zdrowia, nadzoru sanitarno-epidemiologicznego, polityki społecznej i zdrowotnej, międzynarodowej problematyki zdrowotnej, zasobów i systemów informacyjnych w ochronie zdrowia, marketingu usług zdrowotnych.

Absolwent studiów magisterskich (II stopnia) posiada umiejętności umożliwiające włączanie się w realizację zadań profilaktyki i ochrony zdrowia instytucji: państwowych, samorządowych, społecznych i prywatnych – funkcjonujących w systemie ochrony zdrowia – w zakresie: opieki społeczno-medycznej; promocji zdrowia; edukacji prozdrowotnej; nadzoru sanitarno-epidemiologicznego; organizowania i administrowania opieki zdrowotnej i pomocy społecznej oraz podnoszenia stanu zdrowia społeczeństwa. Posiada kompetencje do pełnienia funkcji kierowniczych w: instytucjach realizujących zadania z zakresu zdrowia publicznego; publicznych i niepublicznych zakładach opieki zdrowotnej; instytucjach ubezpieczeń zdrowotnych; instytucjach rządowych i samorządu terytorialnego; organizacjach pozarządowych; nadzorze sanitarnym – Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz instytucjach działających na rzecz ochrony środowiska przyrodniczego. Posiada umiejętności planowania, opracowywania, organizowania oraz oceny skuteczności i ewaluacji programów profilaktycznych i promocji zdrowia dla różnych środowisk społecznych; prognozowania i kształtowania struktury i wielkości potrzeb zdrowotnych i usług medycznych ludności; merytorycznego i organizacyjnego kierowania zespołami ludzkimi; koordynowania działań instytucji; mobilizowania społeczeństwa do realizowania polityki zdrowotnej państwa na szczeblu lokalnym i krajowym; zarządzania – w oparciu o normy prawa i nowoczesne techniki zarządzania – zakładami ochrony zdrowia i instytucjami zajmującymi się szeroko rozumianym zdrowiem publicznym; organizowania i zabezpieczania funkcjonowania struktur usług medycznych w zakresie powszechnego i prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego i społecznego w obszarze lecznictwa, rehabilitacji, opieki długoterminowej i opieki społecznej; kontrolowania i oceny stanu sanitarno-epidemiologicznego na szczeblu krajowym i regionalnym oraz organizowania działań zaradczych i naprawczych; Jest przygotowany do pracy w: instytucjach i jednostkach administracji rządowej wszystkich szczebli zajmujących się problematyką zdrowia i szeroko rozumianym zdrowiem publicznym; jednostkach: nadzoru sanitarnego, Państwowej Inspekcji Sanitarnej, ochrony i kontroli środowiska oraz działających w Zintegrowanym Systemie Ratownictwa Medycznego; instytucjach ubezpieczeń zdrowotnych i społecznych; podmiotach zajmujących się ochroną i promocją zdrowia oraz instytucjach badawczych zajmujących się problematyką zdrowia publicznego. Jest przygotowany do pełnienia roli eksperta, doradcy lub konsultanta w: jednostkach rządowych i samorządowych wszystkich szczebli, instytucjach pozarządowych oraz stowarzyszeniach i fundacjach. Absolwent ma ukształtowane nawyki ustawicznego kształcenia i rozwoju zawodowego oraz jest przygotowany do podejmowania wyzwań badawczych i podjęcia studiów trzeciego stopnia (doktoranckich).