Kształcenie na kierunku Fizjoterapia odbywa się na dwóch poziomach:

• studia I stopnia (trzyletnie studia zawodowe) pozwalające na uzyskanie tytułu licencjata
• studia II stopnia (dwuletnie studia uzupełniające) pozwalające na uzyskanie tytułu magistra

Kształcenie na studiach I stopnia prowadzone jest w systemie stacjonarnym, a na studiach II stopnia w systemie stacjonarnym i niestacjonarnym.

Program studiów I stopnia.

Przedmioty realizowane na kierunku Fizjoterapia I stopnia można podzielić na dwie grupy:

• I grupa – przedmioty teoretyczne z zakresu (przykładowo): anatomii, biologii medycznej, fizjologii, biochemii, biofizyki, biomechaniki, kinezjologii, psychologii.
• II grupa – przedmioty treści kierunkowych z zakresu (przykładowo): kształcenia ruchowego i metodyki nauczania ruchu, kinezyterapii, terapii manualnej, fizykoterapii, masażu leczniczego, fizjoterapii ogólnej, podstaw fizjoterapii klinicznej, fizjoterapii klinicznej w dysfunkcjach narządu ruchu, fizjoterapii klinicznej w chorobach narządów wewnętrznych.

Absolwent studiów zawodowych (I stopnia) posiada wykształcenie i przygotowanie zawodowe do pracy z osobami chorymi i niepełnosprawnymi, przede wszystkim w zakresie stosowania czynników naturalnych (fizykalnych) w profilaktyce oraz w celach leczniczych. Absolwent ma predyspozycje psychofizyczne do pracy z ludźmi chorymi i niepełnosprawnymi oraz jest na tyle sprawny fizycznie, by móc poprawnie demonstrować i przeprowadzać ćwiczenia fizyczne z tymi osobami.
Absolwent posiada wiedzę i umiejętności niezbędne do: kształtowania, podtrzymywania i przywracania sprawności i wydolności osób w różnym wieku utraconej lub obniżonej wskutek różnych chorób bądź urazów; nienagannego wykonywania wszelkich zabiegów fizjoterapeutycznych oraz dostosowywania swych działań do nadrzędnych celów rehabilitacji w ramach funkcjonowania zespołów rehabilitacyjnych oraz kontrolowania efektywności procesu fizjoterapii.

Program studiów II stopnia.

Przedmioty realizowane na kierunku Fizjoterapia II stopnia można podzielić na dwie grupy:

• I grupa – przedmioty teoretyczne z zakresu (przykładowo): historii rehabilitacji, demografii i epidemiologii, bioetyki, dydaktyki w fizjoterapii, zdrowia publicznego, komunikowania z pacjentem, zarządzania i marketing, socjologii niepełnosprawności i rehabilitacji, zagadnień prawnych z ustawodawstwem zawodowym, metodologii badań naukowych.
• II grupa – przedmioty treści kierunkowych z zakresu (przykładowo): medycyna fizykalna i balneoklimatologia, metody specjalne w fizjoterapii, aktywność ruchowa adaptacyjna, protetyka i ortotyka, diagnostyka funkcjonalna i programowanie fizjoterapii, diagnostyka i usprawnianie dzieci w wieku rozwojowym.

Absolwent studiów magisterskich (II stopnia) ¬uzyskuje wykształcenie i przygotowanie zawodowe – zgodnie z wymaganiami obowiązującymi w ochronie zdrowia – do samodzielnej pracy z osobami chorymi i niepełnosprawnymi, przede wszystkim w zakresie stosowania czynników naturalnych (fizykalnych) w profilaktyce i w celach leczniczych oraz uprawnienia do podjęcia specjalizacji z zakresu fizjoterapii. Posiada: predyspozycje psychofizyczne do pracy z ludźmi chorymi i niepełnosprawnymi, być na tyle sprawni fizycznie, by móc poprawnie demonstrować i przeprowadzać ćwiczenia fizyczne z tymi osobami, wiadomości i umiejętności niezbędne do wykonywania badań z zakresu diagnostyki funkcjonalnej, planowania i kontrolowania efektywności procesu rehabilitacji medycznej, umiejętności prowadzenia badań i włączania się w pracę zespołów badawczych, umiejętności kierowania zespołem terapeutycznym, organizacji i zarządzania placówkami prowadzącymi działalność fizjoterapeutyczną, szkolenia zawodowego w zakresie podstawowych procedur fizjoterapeutycznych i nauczania przedmiotów zawodowych.
Absolwent ma ukształtowane nawyki ustawicznego kształcenia i rozwoju zawodowego oraz jest przygotowany do podejmowania wyzwań badawczych i podjęcia studiów trzeciego stopnia (doktoranckich)